mUltimate Chopin

op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 13

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (prawdopodobna interpretacja) i Wn2cis

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki t. 12 i t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku.           EZTU

 w A, możliwa interpretacja

EZnieU

 w Wf (→WaC,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

EZTU bez części po akordzie

 w WaW

EZnieU1
..

Zasięg widełek  zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 33

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Bez określenia w źródłach

!!!   miniat: pasek z napisem [piu mosso] – jak w t. 161, tylko nawias kwadratowy.                       tu pusty

Alternatywna propozycja redakcji
..

Stosunek temp początkowej części Walca (t. 1–32 i analog.) i następującej po niej, powtarzającej się części figuracyjnej (t. 33–64 i analog.) budzi wątpli­wości. Gdy części te następują po sobie po raz pierw­szy (t. 32-33), Chopin nie oznaczył zmiany tempa, jednak przy dwóch następnych takich przejściach odpowiednie wskazówki pojawiają się w tekście – w t. 129 tempo primo i w t. 161 più mosso. Sugeruje to, że za pierwszym razem część figuracyjną należy grać wolniej niż za drugim i trzecim. Możliwości tej nie można całkiem wykluczyć, ale bardziej naturalne wydaje się, że część, powtarzana trzy razy bez żad­nych zmian tekstowych, ma być grana w zasadni­czo jednakowym tempie. Być może więc Chopin przeoczył odpowiednie określenie (più mosso) w t. 33. Ponie­waż jednak kwestia proporcji temp poszczególnych cząstek i fraz Walca jest zdaniem redakcji bardziej złożona, a dokładniejsza analiza ujawnia także inne możliwe wyjaśnienia istniejących zapisów źródłowych (por. uwagę w t. 161), uzupełnienia tej wskazówki nie proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A

t. 45-61

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

a-d1 na 2. mierze w As, interpretacja kontekstowa

fis-a-d1 na 2. mierze w AI, interpretacja kontekstowa

a-d1 na 3. mierze w A i Wn

a-d1-a1 na 3. mierze w Wf (→Wa)
..

Ćwierćnuta konkretyzująca brzmienie akordu neapolitańskiego w t. 45 i 61 przeszła kilkuetapową ewolucję od As do skorygowanej wersji Wf (→Wa). Zmianie ulegała zarówno treść akordu (dwudźwięku), jak i moment jego uderzenia. W tekście głównym podajemy najpóźniejszą wersję, wprowadzoną w ostatniej fazie korekty Wf. Wersja As nie jest jednoznaczna – przyjmujemy, że nie ma tam nuty fis, co zapewnia możliwość wyboru każdej z niewątpliwie lub potencjalnie autentycznych wersji źródłowych.

Kasowniki obniżające dis1 na d1 znajdują sie tylko w wydaniach (niewiadomego pochodzenia ołówkowy znak w AI podajemy w nawiasie), ale partia pr.r. nie pozostawia tu wątpliwości co do użycia akordu neapolitańskiego.

Podobnie w t. 109 i 125, patrz też t. 173 i 189.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 72-89

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Bez przetrzymań i łuku w As i AI

Przetrzymane c1 i łuk w A

Łuki w Wf (→Wa,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

Przetrzymane c1 w Wn2cis
..

W t. 72-73 i 88-89 w tekście głównym odtwarzamy łuki A. W Wf i większości pozostałych wydań (oprócz Wn2cis) oba łuki odtworzono niedokładnie – górnym połączono ges1 w t. 72 (88) z c1 w t. 73 (89), a dolnym c1 z f. W rezultacie półnuta c1 nie jest w tych wydaniach przetrzymana. Błąd ten poprawiono tylko w Wn2cis.
We wcześniejszych autografach c1 w t. 72 (88) ma wartość ćwierćnuty, a na początku następnego taktu nuty na tej wysokości w ogóle nie ma. W t. 88 w A (→Wf→Wn1op,Wn1cis,WaC,WaW1) nie ma kropki przedłużającej półnutę c1, co w kombinacji z łukiem przetrzymującym tę nutę do następnego taktu jest niewątpliwie niedokładnością. W pozostałych wydaniach kropkę dodano.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 79-80

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

..

Przed najwyższą nutą akordu w t. 79 w A (→Wn1op) nie ma , potrzebnego przed ges1 ze względu na zapis z czterema bemolami przykluczowymi. W pozostałych Wn znak dodano.
W t. 80 Chopin nie wpisał w A  przed najniższą nutą ostatniego akordu. Znak, mimo że w tym kontekście tylko ostrzegawczy, jest tu jednak niewątpliwie uzasadniony i dodano go w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A